Friday, November 23, 2018

Words in Poems: Reina M. Rodríguez



Qué importa el frío
si uno se inventa su calor en las palabras
que se van quemando
unas contra otras hasta el pelo que empieza
a arder en desesperación
qué importa aquí sentada
minuto tras minuto
este frío y este calor alternándose
con la muerte y la luz

Thursday, November 22, 2018

The Heart in Poems: Robert L. Stevenson (II)


(traducción de Txaro Santoro y José María Álvarez)

Here May the Winds About Me Blow

HERE may the winds about me blow;
Here the clouds may come and go;
Here shall be rest for evermo'
And the heart for aye shall be still.

Que los vientos soplen sobre mí

QUE los vientos soplen sobre mí.
Que las nubes pasen sobre este lugar.
Aquí reposaré para siempre
Y mi corazón para siempre callará.

Sunday, November 18, 2018

Hands in Poems: Jaime Sabines (VII)



NO LO SALVES DE LA TRISTEZA, SOLEDAD,
no lo cures de la ternura que lo enferma.
Dale dolor, apriétalo en tus manos,
muérdele el corazón hasta que aprenda.
No lo consueles, déjalo tirado
sobre su lecho como un haz de hierba.

Saturday, November 17, 2018

Words in Poems: Walt Whitman (IV)



A Song of the Rolling Earth
(extract)

A song of the rolling earth, and of words according,
Were you thinking that those were the words, those upright lines?
those curves, angles, dots?
No, those are not the words, the substantial words are in the ground
and sea,
They are in the air, they are in you.

Were you thinking that those were the words, those delicious sounds
out of your friends' mouths?
No, the real words are more delicious than they.

Human bodies are words, myriads of words,
(In the best poems re-appears the body, man's or woman's, well-
shaped, natural, gay,
Every part able, active, receptive, without shame or the need of 
shame.)

Air, soil, water, fire - those are words,
I myself am a word with them - my qualities interpenetrate with
theirs - my name is nothing to them,
Though it were told in the three thousand languages, what would air,
soil, water, fire, know of my name?

Friday, November 16, 2018

Hands in Poems: Mario Benedetti (VII)



Amor de tarde

Es una lástima que no estés conmigo
cuando miro el reloj y son las cuatro
y acabo la planilla y pienso diez minutos
y estiro las piernas como todas las tardes
y hago así con los hombros para aflojar la espalda
y me doblo los dedos y les saco mentiras.

Es una lástima que no estés conmigo
cuando miro el reloj y son las cinco
y soy una manija que calcula intereses
o dos manos que saltan sobre cuarenta teclas
o un oído que escucha como ladra el teléfono
o un tipo que hace números y les saca verdades.

Es una lástima que no estés conmigo
cuando miro el reloj y son las seis.
Podrías acercarte de sorpresa
y decirme "¿Qué tal?" y quedaríamos
yo con la mancha roja de tus labios
tú con el tizne azul de mi carbónico.

Thursday, November 15, 2018

Words in Poems: Eugénio de Andrade (II)



As Palavras Interditas

Os navios existem, e existe o teu rosto 
encostado ao rosto dos navios. 
Sem nenhum destino flutuam nas cidades, 
partem no vento, regressam nos rios. 

Na areia branca, onde o tempo começa, 
uma criança passa de costas para o mar. 
Anoitece. Não há dúvida, anoitece. 
É preciso partir, é preciso ficar. 

Os hospitais cobrem-se de cinza. 
Ondas de sombra quebram nas esquinas. 
Amo-te... E entram pela janela 
as primeiras luzes das colinas. 

As palavras que te envio são interditas 
até, meu amor, pelo halo das searas; 
se alguma regressasse, nem já reconhecia 
o teu nome nas suas curvas claras. 

Dói-me esta água, este ar que se respira, 
dói-me esta solidão de pedra escura, 
estas mãos nocturnas onde aperto 
os meus dias quebrados na cintura. 

E a noite cresce apaixonadamente. 
Nas suas margens nuas, desoladas, 
cada homem tem apenas para dar 
um horizonte de cidades bombardeadas. 


Wednesday, November 14, 2018

Tuesday, November 13, 2018

Letters in Poems: Erri De Luca (XIV)

Lettere


Se fossi qui, ti scriverei lo stesso
imbucherei la lettera nel collo di una bottiglia vuota
e la dovresti rompere, per leggere,
col rischio di tagliarti.
Le parole tra noi, soltanto se affilate.

En Solo andata (2005)

Thursday, November 8, 2018

Words in Poems: Modesto Fraga (V)


Adoecen os días nas noites de penumbra
resoando os teus berros de loitador errante.
Agardando a vitoria, desafiando a loita
ficando na batalla ante o fervor do polo.

Adoecen as noites nos penumbrosos días
esgotándose o tempo na loita aletargada.
Levas no sufrimento a espada da coraxe,
a mesma, a mesma espada, que enfunda os nosos cintos.

Levas tamén as bágoas, alén dos nosos medos,
crebas o alento infame das aves asasinas.
Andas por entre os cómaros, coma quen agarda
lecer. Coma quen confía. Coma quen andando
debuxa palabras no ar, verbas libertadoras
epitafios e utopías, pero sempre erguido.

Mar de ausencias (2009) 

Sunday, November 4, 2018

Epitaphs (XXV): Posthumous Letters in Granada

Na devesa do Generalife, ao leste da cidade, bebendo das mesmas augas que a Alhambra, atopamos o cemiterio de San José. Construíuse a partires do Cementerio de las Barreras (1805) cando unha epidemia de febre amarela asolou a cidade.

10.000 metros cadrados e 19 patios que foron construíndose de xeito caótico segundo rexían as modas de cada época, sen plan ningún de desenvolvemento integral e harmónico. Encontramos de todo: edificios de nicho, de párvulos -desgarradores, por certo-, columbarios, bóvedas, pérgolas, panteóns e tumbas, zonas de xardín e recintos relixiosos. 

Emucesa é a empresa municipal que xestiona o seu mantemento, con non pouco rebumbio arredor dos servizos que presta, coma as exhumacións masivas de defuntos sen avisar ás familias. Os traballadores que alí estaban o 12 de outubro comentaban como ata na morte hai que seguir pagando pois os desafiuzamentos non entenden de estado vital. 

Alén destas cuestións de xestión, o cemiterio é unha fermosura. Está na lista de Bienes de Interés Cultural da cidade, incusión máis que xustificada. A arquitectura e escultura funerarias son riquísimas, de épocas variadas e de artistas locais e foráneos. Tamén conserva os restos do Palacio dos Alixares (S.XIII-XIV) xunto coas canalizacións de auga instaladas polos franceses no século XIX. 

Ten a súa historia negra, exposta nos buracos de bala das tapias do cemiterio. Os sublevados levaron a cabo fusilamentos masivos neste emprazamento (as cifras andan entre os 4.000 e 5.000). Hoxe, un muro de metal recorda os seus nomes, e o lugar foi declarado lugar de memoria histórica de Andalucía.

O patio islámico de La Rauda, alonxado do cemiterio e seguindo un camiño de terra, foi construído en 1936 (ou 1937, non atopei datos exactos) para enterrar os caídos da Guardia Mora de Franco. Foi recentemente rehabilitado e hai só unha persoa adicada ao seu mantemento, que o fai con mimo e feliz de compartir a historia do lugar. Consta dunhas 200 tumbas e nel entérranse os musulmáns empadroados en Granada e área metropolitana.





Saturday, November 3, 2018

Words in Poems: Konstantino Kavafis (IV)



xxvi
CONSTRUCTORES

El progreso es un tremendo edificio - todos acarreamos
nuestra piedra; el uno trae palabras, el otro consejos, otro
documentos -. Día a día va levantándose la alta 
torre. Pero un huracán, un furioso vendaval

se acerca, los honrados obreros se precipitan
a defender sus frustrados trabajos.
Y todo se ha perdido; cada vida gastada
sufriendo abusos y penas, por una generación futura

que quisiéramos honesta, feliz, 
con una larga, rica y sabia vida,
sin duros ni serviles trabajos.

Pero mientras, esta generación nunca, nunca vive.
Su trabajo será arruinado
y sus vanos afanes comenzarán de nuevo.

En Poesías completas (2007)

Friday, November 2, 2018

Words in Poems: Wisława Szymborska (II)

Anuncios por palabras

CUALQUIERA que conozca el paradero
de la compasión (fantasía del alma),
-¡que avise! ¡que avise!
Que lo cante a voz en grito
y baile como si perdiera la razón,
jubiloso bajo el frágil sauce
eternamente a punto de romper en llanto.

ENSEÑO a callar
en todos los idiomas
según el método de contemplación
del cielo estrellado,
las quijadas del sinantropus,
el plancton,
el copo de nieve.

DEVUELVO el amor.
¡Ojo! ¡Ganga!
En la hierba de antaño,
cuando bañados por el sol hasta el cuello
yacéis, mientras baila el viento
(maestro del baile de vuestros cabellos).
Ofertas a "Sueño".

SE BUSCA persona
para llorar
por los ancianos que en los asilos
mueren. Sírvanse
presentarse sin referencias
ni instancias por escrito.
Los papeles serán destruidos
sin acuse de recibo.

POR LAS PROMESAS de mi esposo
- que os engañaba con los colores
del populoso mundo, con su jaleo,
con una copla desde la ventana, y un perro
detrás de la pared-
de que nunca estaríais solos
en penumbra, en silencio y sin aliento
-responder no puedo.
La Noche, viuda del Día.

En Antología poética (2015)