O BERRO (arde o poema comigo dentro)
Comezo, canso, desesperanzado,
por lle prender fogo a este poema.
O lume vai enteando esta noite
nas palabras que calo.
Irei buscando palabras só para alimentalo.
Apañándoas, unha a unha,
tamén esas palabras que pensei para unha nena
que nunca chegou a nacer;
palabras fráxeis,
miúdas e delgadas,
aínda en sangue.
Estes dedos meus, ríxidos, cómplices, en ruína
para a desnudez,
sostendo a chama.
O fume desas sílabas de silencio e sal.
Agardar ó carón das palabras
que arden.
Escuito os estalos
das palabras queimadas,
o grasnar das gaivotas
á madrugada,
sobre as trabes incendiadas
do poema.
Só.
Contra as paredes ennegrecidas do silencio.
As palabras de amor
dan ó lume unha cor azulada,
case que transparente,
delgada.
O berro
toma forma
no centro da súa chama,
no mirar
crece co pulso todo atrancado de lirios
e sangue;
delóngase, estillado,
na memória da ría,
polos rostros todos debaixo da auga.
A noite toda,
aberta
para o rastro do sangue
na néboa.
(Sen levantar as gaivotas).
As gaivotas dormen -morren- onda as raíces
que se incendian no ollar.
No silencio,
dentro,
é árbore que rompe na intimidade
e afoga na inmensidade dunha ollada morta
e óese
contra o frío.
O estrondo das palabras que se desmoronan sobre
os escombros do poema.
A beleza.
Haina.
Só agora é posible ver á noite
na súa verdadeira nudez
sobre as ruínas do poema.
Sentila, plena.
Non os grasnidos das aves máis novas;
a súa prolongación
núa,
soa.
A palabra lúa nace dunha debilidade
que se presente animal.
Primitiva.
O sentimento espértano
o recendo da ría
e o olor a cinza das palabras
de amor.
Algunhas, a medio queimar
entre os rescoldos
dun verso
sobre o cotián.
O vento.
A linguaxe súa, só.
A liña de fogo nunha palabra que se desfai
entre as lapas
e se apaga.
O sentimento só se manterá
mentres haxa quen poida atopar
beleza
tratando de reconstruir
este poema.
Ollándoo.
O sinistro resplendor
das brasas nuns últimos adxectivos
que semellaban máis fráxeis,
cando xa se apagan.
Fonte: http://www.aelg.gal/centro-documentacion/autores-as/miguel-sande/obra/938/o-berro/texto/1
No comments:
Post a Comment