podemos ter na man un pozo de tristura
e levar unha dor inmensa en cada poro
e falar e vivir na rutina da vida
e levantar a voz de quen nos acompaña
e termar do seu paso con firmeza e agrado
e ter nas nosas mans un pozo enorme de tristura
e levar unha dor inmensa en cada poro
e falar e vivir na rutina da vida
e levantar a voz de quen nos acompaña
e termar do seu paso con firmeza e agrado
e ter nas nosas mans un pozo enorme de tristura
en En atalaia aberta (2000)
No comments:
Post a Comment