Saturday, December 9, 2017

Hands in Art: "Testimonio"

Ata o 1 de abril de 2018 podes visitar Testimonio de Lita Cabellut (Huesca, 1961) no Museo de Arte Contemporánea (MAC) d'A Coruña. A exposición da pintora española máis cotizada está comisariada por Antón Castro e é un poema onde a imaxinación se desdobra en todas as direccións nunha performance virtuosa e heroica. Descubrirás a unha artista inqueda e esixente que con atención e exactitude vai representando a súa mirada, sen iluminación, artificio nin retoque. Seis actos dunha peza que vai debullando a emancipación da existencia, a soidade, a fugacidade da vida, a tolerancia, o silencio, a inocencia, o grito rebelde da xuventude e a confianza/desconfianza no futuro. Os títulos deses actos son un convite a romper a ilusión e ver a beleza da realidade: La mudez de la existencia, Las estrellas desnudas, Los acróbatas de la ciudad, El grito animal, El silencio blanco e La verdad.





“Para mí fue muy importante hacer una exposición recordando que en tiempos de crisis, todos los han pasado, pero el ser humano ha sido capaz de dejar testimonios muy fuertes”


La razón, El desafío, El temor, La justicia (2017) 

La poesía de la eternidad (2017)
Miffy (2014) 
Catastrophe of Heaven (2014)
Asociamos o retrato ao século XIX e hoxe en día pode parecer un pouco démodé. Pero na era das redes sociais e do voyeurismo descarado, igual non somos tan misántropos como finximos. Hai un certo deleite e satisfacción que se obtén de saber como é "o outro", aínda que non o coñezamos persoalmente. E nos retratos de Cabellut hai un ir alén das formas para, dun xeito case literario, reforzar a caracterización dos personaxes e o seu retrato emocional.

“Me ha elegido el retrato, y te diré por qué. Me ha elegido por el interés que yo tengo por el ser humano. Entonces, qué manera tan fácil y tan directa de poder acercarme a algo como es la ventana del alma, que es el retrato. Cómo pones las manos, cómo retrato esas manos, esos pies o esa posición del cuerpo (...) El retrato es psicología, es música, es matemáticas... Es mucho más que un retrato”

Ademais da función de reproducir o aspecto físico e psíquico, Cabellut recolle nos seus retratos a dimensión social, as características do noso ambiente cultural como unha pantalla onde proxectamos os medos e os desexos propios. 

Natasja (2017)
Katja (2017)

Magdalena (2017)
Gerard (2017)

Disturbance 07 (2015)
Petra 01 (2017)
Miriam (2017)
Merche (2017)
Norman (2017)
Disturbance 06 (2015)
Pintura poética, unha oda ao que se esconde tralo rostro, a beleza curiosa da ilusión óptica, un desfile de humanidade.

“La temática es un recorrido por la mente. Vamos a hacer un recorrido por mi mente y por mi corazón, cómo yo veo el mundo. Será en diferentes salas. Cada sala representa un grupo y un estado de ser. Son mis entrañas”

El cumpleaños de mi alma (2017)
Unfolding (2017)

Mi espejo (2017)
“Esta es la primera [exposición] donde voy a traer mis entrañas, voy a traer el taller. Va a ser la primera exposición con todos sus elementos. La primera donde voy a enseñar mi fotografía, mi escultura, voy a reproducir mi taller, donde vas a poder pasar y sentir donde yo pinto, mis mesas de trabajo las vamos a tener ahí presentes. Va a haber un videoarte... Es la primera donde yo me manifiesto como artista completa, con alguna poesía”



"¿Tú sabes el canto hondo? Te puede gustar o no te puede gustar, no sabes lo que es exactamente, pero viene de algo muy dentro, algo muy profundo. Es como vomitar la poesía... no sé lo que es. Eso yo no lo he encontrado, esa forma profunda pero casi animal de sacar belleza, en ninguna parte más en España fuera del arte gitano. Creo que sí, que yo pinto como escucho a Camarón. Cuando Camarón está cantando a mí me duele el estómago, lo siento, siento de dónde sale eso. Yo no pinto como Camarón, pero quisiera pintar como canta Camarón. Siempre digo que mi gran maestro ha sido él. Goya a la izquierda, Camarón a la derecha"

Uñas anónimas mías.
La distancia entre la yema de los dedos
y la materia dura... es fría.
No se besan,
indiferente al aliento de la tierra
que respira aire encogido.
En miles de semillas 
un relámpago 
entre mis dedos
y la vida.


As citas foron tomadas desta entrevista a Lita Cabellut en La Voz de Galicia e do catálogo da exposición, Testimonio (2017)

No comments:

Post a Comment