As mozas lindas
Adeus dicían as mozas lindas desde as canelas
regaban geranios igual que se humedecen tumbas secas
e rían cores que xa non tiña a tarde.
Pasei por elas como un paxaro extraviado
pero non tiñan nome
só eran dedos que dicían adeus
e regresaban ao seu labor esquecéndome.
Eu tiráballes tarjetas de amor co meu nome e un número,
mais nunca chamaron.
Co tempo dime conta que era un cartel publicitario
e no seu corazón de papel non había lugar para esperanza.
En A elegancia do século (2017)
No comments:
Post a Comment