Aquilino Iglesia Alvariño (1909-1961) poeta, profesor e tradutor galego, regalounos este poemiña
tamén adicado ás cartas, ao encanto de escribir con tinta, meter nun sobre,
botar no buzón,... e sobre todo empaquetar sentimentos nese anaquiño de papel, especialmente
cando se está lonxe dos que un quere, como é o caso pola dedicatoria do poema.
POLO CORREO DO VENTO
Aos fillos de Galiza que están lonxe dela
Polo correo do
vento
mándoche a miña
canción,
nun sobre de
sentimento
que asinei co
corazón.
Escribín liña por
liña,
á luz da miña
saudade,
no colo dunha
estreliña.
- A esa hora no
Valiño,
se cadra, a
sombra das arbres
morrera sobre o
camiño…-
Ao acaba-la
canción,
sequei a tinta,
inda verde,
co po da miña
emoción.
E logo, funa
botar,
ás altas horas da
noite,
polo buzón do
luar…
- Estaba todo
calado,
no buzón había
unha carta
No comments:
Post a Comment